Een drieluik was het voor mij afgelopen weekeinde met op vrijdag skieën in Bottrop, op zaterdag schaken in Enschede met svdrmaxeuwe 2 tegen Meppel en op zondag het Twentsch crosskampioenschap hardlopen in Losser. Het skieën was voor mij een primeur, nog nooit eerder stond ik op de latten. Mijn doel van tevoren was niet te vallen, en dat lukte 7 keer naar beneden zonder vallen, af en toe gered door de pizzapunt. Zondag had ik een spannende strijd tegen mijn crossconcurrent Caimin Stevens. Aan het einde van de eerste ronde plaatste hij een versnelling die ik op dat moment niet kon beantwoorden. Ik bleef de rest van de wedstrijd kort bij (20-30 meter). Helaas net een tweede plek. Dan nog het schaken...

 Van tevoren had ik een amusante mailwisseling met Anne over de opstelling tegen Meppel. Ik wilde wel spelen tegen Dennis de Vreugt, alleen Anne had andere ideeën over de opstelling. Ik meende me te herinneren dat ik Dennis in een rapidpartij ooit op remise had gehouden. Na wat mailtjes over en weer, waarin ik Anne kon overtuigen ging hij toch overstag en mocht ik aantreden tegen Dennis de Vreugt. Onvoorbereid, want ik ben van mening dat je je moeilijk kunt voorbereiden op een Grootmeester. Spelen wat je altijd speelt, vertrouwen op je eigen openingen. Als je een variant speelt en voorbereidt die de grootmeester ook speelt, speel je hem alleen in de kaart. Ik heb niet de illusie dat ik met een paar uurtjes voorbereiden, een variant beter ken.

 

De eerste zet is door mij tienduizenden keren gespeeld (1.e4-e5), toch twijfelde ik daarna hoe verder te gaan. De scherpe variant of toch het wat rustigere? Ik besluit niet af te wijken en gewoon voor het tweepaardenspel in de nahand te gaan. Ik neem goed de tijd, ook al heb ik de zetten al vele keren op het bord uitgevoerd. Daardoor kom ik wel goed in de partij. Bovendien weet mijn tegenstander niet dat ik de variant eigenlijk best goed ken. Het werkt, want Dennis besluit op mijn variant in te gaan, terwijl hij het zelf ook niet allemaal zo goed weet, getuige de tijd die hij investeert.

 

Ik krijg een mooi initiatief en houd zijn koning gevangen in het midden. Hij kan niet rocheren en dan wordt het zijn koning te warm onder de voeten. Hij rocheert kunstmatig met Koning-d7, met de bedoeling zijn koning uiteindelijk naar de hoek te spelen. Dat geeft mij de tijd de stukken nog beter te positioneren en zijn centrumpion op te peuzelen. Het staat nu gelijk, maar ik heb duidelijk het initiatief. Dennis zet zijn koning veilig, maar houdt zijn toren gevangen op a8. Het is een lastige stelling voor hem, en dat betekent dat hij veel tijd nodig heeft. Hij heeft nog vijf minuten met een mindere stelling op het bord.

 

Ik ruil wat stukken af, en richt de overige stuken op zijn koning. Zijn loper staat ongedekt en zijn koning onveilig, ik richt mijn dame en doe een dubbele aanval op koning (dreig mat) en loper. Hij moet zijn loper opofferen en ik win een vol stuk! Mijn hartslag gaat ondertussen naar 150, ik kan vandaag van een grootmeester winnen! Koelbloedig wikkel ik verder af naar een toreneindspel met een stuk meer! Dennis zit ondertussen nog steeds in ziedende tijdnood en 10 zetten in 10 seconden is ook hem teveel. Hij gaat door de vlag op zet 39, met een verloren stelling. Ik pak mijn eerste overwinning ooit op een titelhouder! 1-0 Dus voor svdrmaxeuwe2 tegen Meppel.

 

Het is ook tijdnood op de andere borden, dat betekent dat de partijen achter elkaar aflopen. Ton verliest helaas van een sterke 2200+ speler op het eerste bord. Kristianne redt het ook niet, zij komt net als Ton een paar pionnen achter die haar fataal worden. Dinant speelt een wisselvallige partij met kansen over en weer. Dinant is drukker geweest met verhuizen dan schaken de afgelopen tijd en dat laat zich zien: hij vergeet een stuk mee te verhuizen en komt er één achter. Hij verliest ook. Anne speelt van ons allen de meest rommelige partij: een echte Annepartij. Ik begrijp niets van zijn opening, wit krijgt een gedekte vrijpion op d6. Al gauw blijkt het ook voor Anne lastig, want hij moet zijn dame geven tegen twee stukken, en even later verliest hij nog een kwaliteit. Toch geeft Anne nooit en te nimmer op, en dat levert op. Hij knokt zich nog naar een remise! 1 1/2 - 3 1/2 staan we nu evenwel wel achter.

 

Gerrit-Jan, Jasper en Maarten moeten de matchpunten dan nog redden. Gerrit-Jan speelt een eindspel met dame+paard, tegen toren+paard+paard keurig naar winst, en Jasper vecht door op aandringen van Anne. Een prachtig binnenvallen van de torens bij de witte stelling tonen de stelregel nog maar eens aan: ongelijke lopers = ongelijke kansen. Jasper wint en zegt me: "Ik wilde, jouw overwinning op de Grootmeester niet voor niets laten zijn". Dan is het aan Maarten voor het laatste halfje. Hij verdedigt een eindspel met een kwaliteit minder tegen een pion keurig. En wanneer de laatste pion van zijn tegenstander eraf gaat, is het halfje veilig. We spelen 4-4 en halen een keurig matchpunt binnen, tegen een op papier veel sterkere tegenstander.

 

Na afloop welverdiend uit eten bij de Mexicaan "Los Ponchos" is erg in trek bij sommige MaxEuwenaren. Het verbaast me elke keer weer. Wat is er zo bijzonder aan dat restaurant? Niet dat het geen lekker eten is, maar je hebt toch een slordige 50 andere restaurants in de stad? We reserveren een tafel, maar dat is niet aan Los Ponchos besteed. Ze geven doodleuk alle tafels weg aan gasten en als we aankomen, delen ze mede dat we nog maar even een kwartier moeten wachten. Een blik op alle tafels maakt duidelijk dat het minimaal een half uur zal worden. Ik neem het initiatief en stap op. Dit is toch van de gekke, je gaat toch niet in een restaurant wachten tot er alsjeblieft een tafeltje vrijkomt. Bovendien heeft Los Ponchos alle regels van goed restaurantfatsoen overtreden door een reservering aan te nemen, maar er vervolgens niets mee te doen. Daarom mijn oproep: nooit meer Los Ponchos. Wat alternatieven dan voor Jasper: The Saloon (http://www.the-saloon.nl ), Carlinas (http://www.carlinas.nl ), Encantador (http://www.encantador.cc ). Eén van deze drie de volgende thuiswedstrijd?

 

Eerst op naar Amsterdam, daar wacht VAS de volgende ronde. Daar ook vast genoeg goede restaurants!

 

Reacties  

-8 # Sjoerd van Willigen 19-12-2011 12:05
Mooie prestatie jongens, en natuurlijk Michiel specifiek.

Een stukje van het verslag op de site van Meppel: "een groot compliment richting Marc Snuverink, zijn tegenstander, want die knalde er echt goed in en hij heeft dus nu de eer dat hij van een grootmeester won! Dennis had anderhalf jaar niet verloren en eens komt dan natuurlijk weer zo’n dag……"

Ze waren zo van streek dat ze je naam niet eens meer wisten :).
Antwoorden
+12 # Jasper de Jong 19-12-2011 15:19
Nogmaals gefeliciteerd met je prestatie, Michiel! En over het eten: De bedoeling was ook om naar the Saloon te gaan, maar deze schijnt failliet te zijn, zonder dat ze dit op hun site aangeven. Ik moest dus snel iets fixen en met sombrero moet je dan wel naar Los Ponchos. Maar goed werk met de andere twee restaurants. Als het aan mij ligt gaan we de volgende keer naar carlinas, maar ik vermoed dat sommige mensen dit te ver weg vinden.
Antwoorden
-8 # Jessica Groenewolt 20-12-2011 13:07
Gister liep ik langs de Saloon... Blijken ze een nieuwe locatie te hebben! Ik wist namelijk dat de oude Saloon weg was, maar niet dat er een geheel nieuw restaurant gebouwd was...

Wellicht de volgende keer alsnog naar de Saloon? En Jasper, zet dan maar nog eens die mooie Sombrero op!
Antwoorden
+11 # Jochem Snuverink 21-12-2011 17:03 Antwoorden
-7 # Sibbele 21-12-2011 19:37
Ik heb de naam in ons verslag intussen gecorrigeerd Michiel, want dat verdien je! Mooi verslag en mooi en verdiend matchpunt. Toch hebben wij ook heerlijk gegeten in Enschede en Dennis mocht alleen geen toetje! Succes verder en tot de slotronde!
Antwoorden

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen